Indapamid jest lekiem moczopędnym stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego, nadciśnienia i obrzęków w niewydolności serca.
Kupując Indapamid w aptece, można zamówić produkty następujących firm:
Gedeon Richter Romania — Rumunia, 540306, Târgu-Mures, ulica Cuza Vodă, nr 99-105;
OZON LTD — 445351, region Samara, miasto Zhigulevsk, ulica Pesochnaya 11;
Teva Pharmaceutical Industries Ltd (Teva) — Izrael, 49131, Petach Tikva, Basel St. 5;
ZAO ALSI Pharma — 53-B Luganskaya St., Kirov, 610050;
JSC Biokhimik — 430030, Saransk, Vasenko str. 15A;
ZAO Kanonfarma Production — 107014, Moskwa, ulica Babayevskaya, 6, bud. 1;
Vertex JSC — St. Petersburg, Vasilievsky Island, 24 lane, 27A;
OZON Ltd — 445351, region Samara, Zhigulevsk, Pesochnaya street, 11;
Balkanpharma — Bułgaria, 2600, Doupnitsa, Samokovsko shosse 3;
MERCKLE, GmbH — Niemcy, Ulm, Graf-Arco-Strasse 3.
Apteka internetowa prezentuje leki pochodzenia rosyjskiego, niemieckiego, izraelskiego, bułgarskiego i rumuńskiego.
Diuretyki. Diuretyki. Regulatory wchłaniania sodu.
Lek oparty jest na związku chemicznym o tej samej nazwie. Działa jako inhibitor reabsorpcji soli sodu. Przyjmowany doustnie zwiększa wydalanie minerałów z moczem. Zmniejsza wrażliwość ściany naczyniowej na substancje powodujące skurcz. Zmniejsza produkcję wolnych i stabilnych rodników tlenowych.
Dostępne są następujące rodzaje Indapamidu:
Tabletki doustne. Wersja pokryta folią nosi nazwę Retard. Zmodyfikowany preparat kontroluje uwalnianie substancji czynnej i wydłuża czas działania;
kapsułki. W tej postaci lek jest szybko wchłaniany przez organizm, łagodnie oddziałując na przewód pokarmowy.
Lek może być pakowany w blistry z PCV i folii aluminiowej zawierające po 10, 20 lub 30 tabletek. W pierwszym przypadku liczba tabletek w kartonie waha się od 1 do 6, w drugim i trzecim od 1 do 4.
Zawartość substancji czynnej, mg
Powidon, stearynian magnezu, monohydrat laktozy, kopowidon, talk, dwutlenek tytanu, laurylosiarczan sodu, hypromeloza, makrogol 6000
Monohydrat laktozy, hypromeloza, powidon, octan poliwinylu, odwodniona krzemionka koloidalna, laurylosiarczan sodu, kopowidon, stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna, talk, makrogoal 3350, dwutlenek tytanu, alkohol poliwinylowy
Celuloza mikrokrystaliczna, odwodniona krzemionka koloidalna, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, monohydrat laktozy, żelatyna, dwutlenek tytanu i barwniki indygo karmin.
Jedna tabletka dziennie, najlepiej rano. Ilość substancji czynnej jest ustalana indywidualnie przez lekarza. Zwiększenie dawki zwiększa efekt moczopędny, ale nie efekt hipotensyjny.
W większości przypadków Indapamid jest przepisywany na nadciśnienie tętnicze. Są też informacje o jego skuteczności w nadciśnieniu i obrzękach spowodowanych chorobami układu krążenia.
Substancja nie wywołuje efektów toksycznych nawet przy wielokrotnym przekraczaniu zalecanych dawek. Może jednak zaburzyć równowagę wodno-elektrolitową, wypłukując sód i potas. W efekcie obserwuje się takie objawy jak nudności, znaczne obniżenie ciśnienia krwi, zawroty głowy, senność, wielomocz, drgawki i dezorientację.
Leczenie jest objawowe. W pierwszych minutach wskazane jest płukanie żołądka i podanie węgla aktywowanego, a następnie przywrócenie płynów i elektrolitów. Nie ma specyficznych antidotów.
Indapamid nie powinien być przepisywany w następujących patologiach:
hipokaliemia;
niedobór laktazy, zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy, nietolerancja laktozy;
encefalopatia wątrobowa i inne ciężkie zaburzenia narządowe;
niewydolność nerek z klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 mililitrów na minutę;
nadwrażliwość na substancję czynną lub pochodne sulfonamidów.
Производитель
Należy zaznaczyć, że nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących skuteczności leku u dzieci, dlatego nie należy go stosować poniżej 18 roku życia. Ponadto stosuje się go ostrożnie w przypadku umiarkowanych zaburzeń czynności nerek i wątroby, hiperurykemii, cukrzycy, zaburzeń równowagi elektrolitowo-wodnej oraz wydłużenia odstępu QT.
Podczas stosowania leku Indapamide obserwowano następujące działania niepożądane:
przewodu pokarmowego — anoreksja, suchość w ustach, dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka lub zaparcia, nudności i wymioty, zapalenie trzustki, niewydolność wątroby;
układ nerwowy — ból głowy, osłabienie, niepokój, bezsenność lub senność, depresja, zawroty głowy, zmęczenie, zawroty głowy, skurcze mięśni, parestezje kończyn, napięcie i drażliwość;
Układ zmysłowy — zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia;
Układ oddechowy — suchość błon śluzowych, katar, kaszel, zapalenie zatok, zapalenie gardła;
układ sercowo-naczyniowy — niedociśnienie, arytmia, agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, trombocytopenia, hipokaliemia;
układ moczowy — nykturia, poliuria, zwiększone prawdopodobieństwo zakażenia, zmniejszenie libido;
reakcje alergiczne — krwotoczne zapalenie naczyń, wysypka, świąd, pieczenie, pokrzywka;
wyniki badań laboratoryjnych — obniżone stężenie chloru, sodu i potasu, podwyższone stężenie glukozy i soli kwasu moczowego, podwyższone stężenie azotu mocznikowego i kreatyny.
Tabletki przyjmuje się doustnie bez żucia. Zaleca się przyjmować je rano, popijając szklanką ciepłego płynu.
Nie zaleca się stosowania leku Indapamide w czasie ciąży. Lekarz może podjąć decyzję o jego przepisaniu w indywidualnym przypadku, jeśli efekt terapeutyczny przewyższa możliwe ryzyko. Nie ma informacji na temat przenikania substancji czynnej do mleka. Dlatego podczas leczenia należy unikać karmienia piersią.
Lek hamuje reabsorpcję jonów sodu w korowym odcinku pętli nefronu. Efektem jest zwiększone wydalanie z moczem składników mineralnych — magnezu, sodu. chlorku i wapnia. Stymuluje również produkcję prostaglandyn E2, zmniejsza przepływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich ściany naczyniowej i pomaga zmniejszyć wartość całkowitego obwodowego oporu naczyniowego. Ponadto substancja ta zmniejsza wrażliwość ściany naczyniowej na noradrenalinę i angiotensynę II.
Jeśli Indapamid nie jest dostępny w aptece, można zamówić zamienniki:
Indap;
Arifon;
Ravel;
Lorvas;
Pamid;
Indapres;
Akrypamid;
Ionic;
Indiur.
Ma działanie zależne od dawki. Po podaniu wewnętrznym szybko się wchłania i osiąga maksymalne stężenie po 2 godzinach. W postaci przedłużonej (Retard) — po 12 godzinach. Wiąże się z białkami krwi o 71-19%, reaguje z elastyną mięśni gładkich. Przechodzi przez większość barier histohematycznych, w tym barierę łożyskową. Okres półtrwania z krwi wynosi 14 godzin, z tkanek — do 26 godzin. Ponad 93% leku jest metabolizowane w organizmie. Ponad 70% jest wydalane przez nerki, a reszta przez jelita.
Podczas długotrwałej terapii efekt uzyskuje się do końca pierwszego tygodnia stosowania. Działanie trwa przez 8-12 tygodni.
Badania kompatybilności wykazują następujące wyniki łącznego podawania:
Preparaty litu — zmniejszony klirens nerkowy, zwiększone działanie toksyczne.
Astemizol, winkamina, terfenadyna, sultopryd, pentamidyna, erytromycyna i leki antyarytmiczne — osłabienie działania hipotensyjnego, wydłużenie odstępu QT, rozwój arytmii.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy i adrenostymulanty osłabiają efekt hipotensyjny, a baklofen go nasila.
Leki moczopędne, środki przeczyszczające, glikozydy nasercowe, glikokortykoidy, amfoterycyna i tetrakozaktyd zwiększają ryzyko hipokaliemii.
Metformina — możliwość wystąpienia kwasicy mleczanowej.
Preparaty wapnia — hiperkalcemia.
Diuretyki oszczędzające potas — zaburzenie równowagi wodno-elektrolitowej.
